Poznając świat opieramy się na informacjach dostarczanych nam przez nasze zmysły. Mózg czerpie dane poprzez specjalne receptory dostosowane do reagowania na ruch cząsteczek powietrza- zmysł słuchu, ruch ciała- zmysł przedsionkowy i propriocepcja, dotyk- czucie powierzchowne i czucie głębokie, zapach- zmysł węchu, światło- zmysł wzroku, smak- zmysł smaku. Dane te docierając do poszczególnych stopni Ośrodkowego Układu Nerwowego są sortowane, rozpoznawane i łączone w spójną całość. Bazując na tych danych reagujemy na nie. Reakcje te mogą być nieprawidłowe, przeciętne albo nieprawidłowe. Te typowe i nietypowe reakcje są wynikiem procesu przetwarzania danych przez nasze zmysły, które dr Jane Ayres nazwała integracją sensoryczną. Według niej stanowi ona bazę naszego zachowania. Integracja sensoryczna jest procesem rejestrowania, przesyłania, wzmacniania lub hamowania, rozpoznawania i łączenia danych w jeden stale zmieniający się obraz otaczającej nas rzeczywistości.
Jeżeli Twoje dziecko, między innymi:
- Unika zabaw na zjeżdżalniach, huśtawkach, drabinkach, karuzeli;
- Cierpi na chorobę lokomocyjną;
- Boi się odrywać stopy od podłoża, odczuwa nienaturalny lęk przed upadkiem lub wysokością;
- Nie lubi gier i zabaw sportowych;
- Ma kłopoty ze złapaniem piłki;
- Jest „niezgrabne” ruchowo;
- Często myli strony: prawa- lewa;
- Wydaje się niezdarne- często upada, potyka się, ma trudności z oceną odległości;
- Ma problem z samoobsługą (ubieranie, rozbieranie);
- Ma problemy z obustronną koordynacja ruchową;
- Późno zaczął mówić;
- Ma obniżoną percepcję słuchową i wzrokową, z trudem zapamiętuje;
- Jest nadwrażliwe na dźwięki i światło;
- Ma trudności w nauce czytania i pisania;
- Jest nadmiernie ruchliwe, nadpobudliwe, impulsywne, łatwo się rozprasza i ma trudności ze skupieniem uwagi, bywa agresywne;
- Wykazuje zachowania autostymulujące/ autoagresywne (drapanie się, szczypanie, gryzienie, uderzanie);
- Negatywnie reaguje na bodźce dotykowe, nie lubi mycia włosów, czesania, obcinania paznokci;
- Unika pewnych tkanin;
- Nie lubi chodzić boso;
to jest sygnał do przeprowadzenia badań i ewentualnej terapii w zakresie integracji sensorycznej.
Terapia SI może być prowadzona tylko po wcześniejszych kompleksowych badaniach dziecka wykonanych przez wykwalifikowanego terapeutę SI.
- Celem terapii SI jest poprawa połączeń synaptycznych centralnego układu nerwowego dziecka czyli poprawa jakości przesyłania i organizacji informacji odbieranych przez różne jego zmysły: (przedsionkowy - odpowiada za równowagę i rejestrację ruchu ciała, propriocepcji - czucia własnego ciała, dotyku, wzroku, słuchu, węchu, smaku).
- Głównym natomiast zadaniem terapii SI jest dostarczenie dziecku, podczas jego aktywności ruchowej, kontrolowanej przez terapeutę ilości bodźców sensorycznych, wywołujących w konsekwencji poprawę integracji bodźców docierających do dziecka z otoczenia, jak i jego ciała.
- Terapia SI polega na aktywności i ćwiczeniach ruchowych stymulujących powyższe układy zmysłów. Do terapii wykorzystywany jest specjalistyczny sprzęt taki jak: podwieszane platformy, hamaki, deskorolki, równoważnie, a także materiały różnej faktury do stymulacji dotykowej, materiały do stymulacji wzrokowej, węchowej, smakowej itp. Terapeuta SI bazując na swoim doświadczeniu i wiedzy, dostosowuje trudność zadań i ćwiczeń do poziomu możliwości dziecka oraz jego samopoczucia. Inaczej ujmując, ćwiczenia nie mogą być ani zbyt łatwe, ani zbyt trudne dla dziecka.
- Terapia SI poprawia funkcjonowanie centralnego układu nerwowego( mózgu) dziecka i wpływa na zmianę jego zachowania w sferze motorycznej (kształtuje prawidłowe napięcie mięśniowe i koordynację ruchową), emocjonalnej oraz poprawia umiejętności językowe i poznawcze, a przede wszystkim wpływa na lepszą efektywność uczenia się przez dziecko.
W naszej szkole już trzeci rok prowadzimy terapię SI. Cały czas staramy się poszerzać bazę dydaktyczną o nowe sprzęty. W tym roku dzięki wsparciu firmy Polenergia Farma Wiatrowa 3 Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością zakupiliśmy przybory terapeutyczne o wartości 4000 złotych. Posiadamy teraz więcej specjalistycznego sprzętu do terapii w zakresie układu przedsionkowego. Chcielibyśmy serdecznie podziękować za wsparcie.
Violetta Szablewska
Bibliografia: Z. Przyrowski „Integracja sensoryczna. Teoria, diagnoza, terapia.” Empis 2019